Sleutelkind II
Ik breng u het krullenbolletje in gedachten en mijzelve, de flamboyante nepdichter, amper dertien jaar oud. Een paar weken na mijn actie in het trappenhuis zat ik wederom in de bus en zag krullenbolletje bij een halte staan. Ik slikte een paar keer, nam me voor om haar nu uit te nodigen voor iets leuks, geen idee wat, ik had geen enkele ervaring met uitstapjes, maar dat zouden we samen wel bedenken. Wij, het leuke stelletje. Zij blond, ik donkerharig haar en met namen die op elkaar rijmden. Ik heb twee van de zeven schoonheden. Donker haar en blauwe ogen en een kuiltje in mijn kin, volgens mij heb jij de andere vijf. Ik zat helemaal achterin op de brede bank. Toen ze bij de chauffeur een kaartje kocht, riep ik haar naam en zwaaide. Ik had de jongen waarmee ze was niet gezien. (meer…)
