Uitgeversknecht Jelte Nieuwenhuis van Atlas Contact citeerde op Facebook een stukje uit de recensie die Mark Cloostermans voor De Standaard schreef over de bloemlezing met jonge schrijvers van Wim Brands en zijn dochter.
Negentig procent van deze schrijvers zit in hetzelfde schuitje. Het is comfortabel middenklasseproza over champagneproblemen. Relatietoestanden, gedoe met kinderen, hier een flard burn-out, daar wat verveling-induced druggebruik. Huiskamerdramatiek, volledig afgesneden van een diepere thematiek, van wat er gebeurt in de wereld, of zelfs maar in een andere wijk.